- حسین شهودی (حُ سَ نِ شُ)
اصفهانی. شاعر و رمال بود و احوالش در تذکرۀ نصرآبادی آمده است. (ذریعه ج 9 ص 560)
معنی حسین شهودی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ مَ هََ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابومحمد. او راست: ’التاملات’ و ’ارشادالمسترشدین’ و جز آنها. واو جز حسین بغمچی میباشد. (ذریعه ج 3 ص 300 و 301)
(حُ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
شریفی بن ابراهیم. او راست: شرح خلاصهالحساب که برای سلطان قطب شاه ساخته است. (ذریعه ج 3 ص 229)
(حُ سَ نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
هشتمین تن از ائمۀ رسی در سعدا است که از 393 ه. ق. سلطنت کرد و وفات او در 404 هجری قمری بوده است
(حُ سَ نِ سَهَْ)
لغت نامه دهخدا
تبریزی خطاطشاعر. پس از حملۀ عثمانیان از تبریز به کاشان آمد و دوازده سال سکونت گزید و به هند رفت و 1003 هجری قمری در آنجا درگذشت. (ذریعه ج 9 ص 479) (خط و خطاطان)
(حُ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابوالقاسم بن حسین عودی اسدی حلی. او راست: ردّ بر محقق کرکی علی بن عبدالعال. متوفی 994 هجری قمری در مسئلۀ فلسفی ’اثبات معدوم’. صاحب ذریعه گوید: این مرد از نوادگان حسین بن نصیرالدین موسی عودی در سدۀ هشتم هجری میباشد. رجوع به ذریعه ج 10 ص 192، 195 و فیض القدسی در احوال مجلسی در مقدمه بحارالانوار چ کنپانی شود
(حُ سَ نِهَِ)
لغت نامه دهخدا
کلب حسین خان بن کلب علیخان. پس از 1281 هجری قمری درگذشت. دیوان شعر فارسی و تذکرۀ شاعران به نام ’شوکت نادری’ دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 329)